Ο Πρώτος Έλληνας Του Graffiti

Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία κι αυτός που πρώτος την έγραψε στον τοίχο με μπογιά, δεν ήταν άλλος από τον ελληνικής καταγωγής Δημήτρη που υπέγραφε τα έργα του με το ψευδώνυμο Τaki 183 έχοντας γεμίσει με σχέδια τον υπόγειο σιδηρόδρομο της Νέας Υόρκης. Ο αριθμός δήλωνε τον αριθμό του δρόμου στον οποίο διέμενε. Ανάλογα υπέγραφαν τα έργα τους και όλοι οι υπόλοιποι γκραφιτάδες που ακολούθησαν.

Το graffiti γεννήθηκε το 1960 στη Νέα Υόρκη. Παράξενες συνθέσεις γραμμάτων και ήρωες των κόμικς άρχισαν να καλύπτουν τα βαγόνια του υπογείου μετατρέποντας τους συρμούς σε κινούμενα κόμικ στριπ. Ο αστικός χώρος της πόλης ήταν διασπασμένος εθνικά, φυλετικά, ταξικά. Τα γκέτο της Νέας Υόρκης ήταν γεγονός. Τη δεκαετία '70-'80 το grafiti υπήρξε το μέσο οριοθέτησης των απομονωμένων συνοικιών της πόλης από ομάδες νεαρών gangsπου τις έλεγχαν. Οι έφηβοι δε διαμαρτύρονταν για το κοινωνικό και πολιτικό προσκήνιο, αλλά διεκδικούσαν την ταυτότητά τους μέσα στην κοινωνία. Αν και οι επίσημες αρχές κήρυξαν το grafiti παράνομο εξαιτίας της σχέσης του με τα γκέτο και τις συμμορίες, οι κριτικοί τέχνης του Manhattan ξεκίνησαν να το αναγνωρίζουν ως πρωτοπορία στο χώρο της τέχνης. Το graffiti έγινε το μέσο έκφρασης της κουλτούρας του δρόμου και ταυτόχρονα αποτέλεσε ένα underground κίνημα το οποίο σύντομα εξαπλώθηκε και στον υπόλοιπο κόσμο.